Eerst deed Henk zijn examens in september 2020. Van een trip naar Londen voor de diploma-uitreiking kwam het niet. Engeland zat ook op slot. Maar Henk is (uiteraard) wel geslaagd en officieel gemmoloog (edelsteenkundige).
We gingen van lockdown naar lockdown en ondertussen hielden we ons bezig met werk. Het gerommel in de jachthaven waar we al een aantal jaren een vaste ligplaats hadden (hartje Zaandam), werd sterker. De nieuwe eigenaren deed er best veel aan om de ‘langverblijvers’ het leven wat onaangenaam te maken. De plannen om een deel van de haven te gebruiken voor waterwoningen werden duidelijker en bootbewoners moet je dan niet hebben. Dat komt niet goed over op de bewoners van dure villa’s. Niet onze mening! Wij hadden genoeg van de onzekerheid en besloten een andere ligplaats te zoeken per oktober 2021. Het zwaard van Damocles ‘jullie moeten nu van boord, maar je boot mag blijven liggen’ boven ons hoofd, werd vervelend.
En zo verhuisden we half oktober 2021 naar Nauerna. Vernieuwd maar nog altijd bekend, want jaren geleden lagen we daar ook met onze eerste boot. Na een aantal weken bleek deze haven toch wat minder te wennen dan verwacht. Niet meer vlakbij het centrum, verder van het werk, veel vliegtuiglawaai, gebeurtenissen in de familie, het leidde ertoe dat we besloten weer op de wal te gaan wonen.
Een zoektocht naar een geschikte woning begon en dat in een tijd dat er voor elke woning tig mensen in de rij staan voor een bezichtiging. We bekijken de ene na de andere woning, doen een goed bod maar worden te oud bevonden (ja, dat kan ook in een overspannen huizenmarkt!), doen een veel te laag bod op een ander huis en breiden dan ons zoekgebied uit. Daar zit het appartement tussen dat we willen. Een benedenwoning dat tot begin deze eeuw een bankfiliaal was. Een nietstandaard woning en dus helemaal geschikt voor ons. Half maart 2022 is de overdracht en een week later staat ons nieuwe bed in onze ‘nieuwe’ slaapkamer. Een nieuw avontuur aan de wal begint. Met het idee om ergens tussen april en oktober een week of 6 met de Markiezin op pad te gaan.
En dat loopt uiteraard weer anders. In de zomer van 2022 als iedereen weer kan gaan en staan waar men wil, krijgen wij covid. Een milde variant en erg ziek zijn we er niet van. Tot een week of 2 erna. Dan kan ik, Ger, ineens niet veel meer. Enige tijd later blijk ik meerdere longembolieën te hebben en een diepe bloedarmoede. Lang verhaal kort: ik ben lange tijd uit de running.
Het moment komt dat we een keuze moeten maken die we eigenlijk helemaal niet willen. Onze statige dame, Markiezin, komt in de verkoop. We zijn nauwelijks bij haar geweest na de verhuizing naar de wal en dat doet haar geen goed. Het onderhoud zelf blijven doen, kan ik niet meer en voor Henk in z’n eentje is dat ook geen optie. Het is een hele moeilijke beslissing, maar wel de enige goede. We brengen haar naar de verkoophaven en beginnen met afscheid nemen.
Recent is de Markiezin verkocht. Het ging niet zonder slag of stoot en we hebben onaangename ontdekkingen gedaan, maar nu zijn we geen eigenaren meer. We wensen haar toe dat ze nog veel mooie mijlen gaat maken en met ‘tender love & care’ wordt behandeld. Wij zijn een nieuw hoofdstuk begonnen, met nieuwe avonturen. Natuurlijk hebben we onze herinneringen en de foto’s nog. En een mooi herinneringssieraad. Gemaakt door Ger Wouters Goudsmid!